HISTORIA FIGURKI
Historia figurki rozpoczęła się w roku 1630, kiedy na Stolicy Piotrowej służył Kościołowi Papież Urban VIII, królem Hiszpanii był Filip IV, a biskupem Ameryki Południowo – Wschodniej biskup z Rio de La Plata, Pedro de Carranza.
Pewien mieszkaniec Tucumán pochodzenia portugalskiego, Antonio Faría de Sá, mieszkający w okolicach miasta Córdoba, pragnął wybudować w swoich posiadłościach małą, skromną kapliczkę dla uczczenia Królowej Aniołów, Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia. Napisał wówczas list do przyjaciela mieszkającego w mieście Pernambuco w Brazylii, aby przysłał mu małą figurkę Matki Bożej, przedstawiającą tajemnicę Niepokalanego Poczęcia. Odpowiadając na prośbę, przyjaciel ów wysłał dwie figurki, aby ten mógł sobie wybrać jedną z nich. Wykonane z gliny figurki zapakowano bardzo starannie z obawy przed potłuczeniem w czasie podróży i wysłano drogą morską do Buenos Aires, dokąd dotarły w marcu 1630 roku. W dwa miesiące później transport z Brazylii był gotowy do drogi na północ. Po dwóch dniach podróży, przewoźnicy zatrzymali się na nocleg w pewnym folwarku w miejscowości Rosendo nad rzeką Luján (czyt. Luchan). Nazajutrz chcieli jechać dalej, jednak niespodziewanie okazało się, iż woły ciągnące wóz z figurkami nie mogą ruszyć z miejsca. Sądząc, że są zmęczone drogą, postanowiono wymienić je na inne. Niestety, te również odmawiały posłuszeństwa. Próbowano również sposobów, aby zmusić biedne zwierzęta do pracy, jednak bez większych efektów. Nie zdając sobie jeszcze sprawy, iż dziwne to wydarzenie spowodowane jest interwencją nadprzyrodzoną, postanowiono zdjąć pakunki z wozu, aby się przekonać, czy woły ruszą z miejsca. Wóz ruszył bez problemów. Zapytano zatem przewoźników o zawartość paczek, po czym włożono je z powrotem na wóz, ale woły ponownie ani drgnęły. Postanowiono więc zdejmować paczki pojedynczo. Kiedy na wozie została figurka Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia, wóz stał jak wrośnięty w ziemię. Wtedy zamieniono figurki i w miejsce Matki Boskiej Niepokalanego Poczęcia położono figurkę Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus. Jakież było zdziwienie wszystkich obecnych, kiedy wóz ruszył bez najmniejszych przeszkód. Widząc to, wszyscy krzyknęli jednym głosem: Cud! Cud! Cud!
Wszyscy jednomyślnie uznali, że Matka Boża Niepokalanego Poczęcia pragnie pozostać w tym właśnie miejscu i dlatego użyła swych nadprzyrodzonych sił, żeby wyrazić to pragnienie.
Widząc, co się stało, w pierwszym momencie ludzi ogarnął lęk i niepokój, jednak po chwili zbliżyli się do paczki z figurą i zaczęli ją rozwijać. Oczom ich ukazało się zachwycające oblicze Matki Bożej; upadli wówczas na kolana i dziękowali Bogu za to, iż dane im było być świadkami tego cudu i jako pierwszym oddać pokłon tak przecudnej Matce Bożej.
Postanowiono zabrać figurkę do domu właściciela Rosendo, gdzie przygotowano jej najlepsze miejsce na ołtarz. Właściciel domu, Bernabé González Filiano, od pierwszej chwili zrozumiał, że musi wybudować Matce Bożej miejsce godne jej majestatu, dlatego też wzniósł małą kapliczkę, gdzie wierni mogli przychodzić, żeby zanosić modły przed Jej tron.
La Ermita de Rosendo – jak nazywała ją ludność, została wybudowana w roku 1633 i z dnia na dzień rosła sława o łaskach wyproszonych za pośrednictwem królującej tam Matki Boskiej Niepokalanego Poczęcia. Miejsce, gdzie została umieszczona, z czasem nazwano Luján i to właśnie imię otrzymała Najświętsza Maryja, Opiekunka Argentyny.
Koronacji cudownego wizerunku Nuestra Senora de Lujan dokonał w 1887 roku Ojciec Święty Leon XII. Budowę obecnej, wspaniałej neogotyckiej bazyliki (104 m długości, 68 m szerokości i 106 m wysokości) ukończono w roku 1935. W dwóch wieżach znajdują się nisze z 16 figurami Apostołów i Ewangelistów, w nawach bocznych jest 16 ołtarzy i 24 kaplice. W podziemiach bazyliki umieszczono kopie wizerunków Matki Bożej, czczonych na całym świecie, wśród nich obraz Jasnogórskiej Madonny. W 1947 r. Pius XII w przemówieniu radiowym oddał Argentynę w opiekę Matki Bożej z Lujan. 11 czerwca 1982 r. w Jej sanktuarium Jan Paweł II celebrował Mszę św.
Matkę Bożą Niepokalanie Poczętą z Lujan czci się powszechnie w Argentynie, Urugwaju i Paragwaju.