niedziela 24 września 2017

Księga Izajasza 55,6-9.

Szukajcie Pana, gdy się pozwala znaleźć, wzywajcie Go, dopóki jest blisko!
Niechaj bezbożny porzuci swą drogę i człowiek nieprawy swoje knowania. Niech się nawróci do Pana, a Ten się nad nim zmiłuje, i do Boga naszego, gdyż hojny jest w przebaczaniu.
Bo myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami - mówi Pan.
Bo myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami – mówi Pan. Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje – nad waszymi drogami i myśli moje – nad myślami waszymi.

Księga Psalmów 145(144),2-3.8-9.17-18.

Każdego dnia będę błogosławił Ciebie
i na wieki wysławiał Twe imię.
Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały,
a wielkość Jego niezgłębiona.
Pan jest łagodny i miłosierny,
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich,
a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.
Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach
i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.
Pan jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają,
wszystkich wzywających Go szczerze.

List do Filipian 1,20c-24.27a.

zgodnie z gorącym oczekiwaniem i nadzieją moją, że w niczym nie doznam zawodu. Lecz jak zawsze, tak i teraz, z całą swobodą i jawnością Chrystus będzie uwielbiony w moim ciele: czy to przez życie, czy przez śmierć.
Dla mnie bowiem żyć to Chrystus, a umrzeć, to zysk.
Jeśli bowiem żyć w ciele - to dla mnie owocna praca. Co mam wybrać? Nie umiem powiedzieć.
Z dwóch stron doznaję nalegania: pragnę odejść, a być z Chrystusem, bo to o wiele lepsze,
pozostawać zaś w ciele, to bardziej dla was konieczne.
Tylko sprawujcie się w sposób godny Ewangelii Chrystusowej, abym ja, czy to gdy przybędę i ujrzę was, czy też będąc z daleka, mógł usłyszeć o was, że trwacie mocno w jednym duchu, jednym sercem walcząc wspólnie o wiarę w Ewangelię,

Ewangelia wg św. Mateusza 20,1-16a.

Jezus opowiedział swoim uczniom następującą przypowieść: "Królestwo niebieskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy.
Umówił się z robotnikami o denara za dzień i posłał ich do winnicy.
Gdy wyszedł około godziny trzeciej, zobaczył innych, stojących na rynku bezczynnie,
i rzekł do nich: "Idźcie i wy do mojej winnicy, a co będzie słuszne, dam wam".
Oni poszli. Wyszedłszy ponownie około godziny szóstej i dziewiątej, tak samo uczynił.
Gdy wyszedł około godziny jedenastej, spotkał innych stojących i zapytał ich: "Czemu tu stoicie cały dzień bezczynnie?"
Odpowiedzieli mu: "Bo nas nikt nie najął". Rzekł im: "Idźcie i wy do winnicy".
A gdy nadszedł wieczór, rzekł właściciel winnicy do swego rządcy: "Zwołaj robotników i wypłać im należność, począwszy od ostatnich aż do pierwszych".
Przyszli najęci około jedenastej godziny i otrzymali po denarze.
Gdy więc przyszli pierwsi, myśleli, że więcej dostaną; lecz i oni otrzymali po denarze.
Wziąwszy go, szemrali przeciw gospodarzowi,
mówiąc: "Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a zrównałeś ich z nami, którzy znosiliśmy ciężar dnia i spiekotę".
Na to odrzekł jednemu z nich: "Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czy nie o denara umówiłeś się ze mną?
Weź, co twoje i odejdź. Chcę też i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie.
Czy mi nie wolno uczynić ze swoim, co chcę? Czy na to złym okiem patrzysz, że ja jestem dobry?"
Tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi».

Komentarz Anonimowy autor z IX w.

Umiłowani, wytrwajcie w dobrych dziełach, które rozpoczęliście... Nieszczęśnicy służą ziemskiemu królowi z narażeniem życia i z wielkim trudem w zamian za ulotne korzyści. Dlaczego nie mielibyście służyć królowi nieba, żeby otrzymać szczęście Królestwa? Skoro, przez wiarę, Pan już was wezwał do swojej winnicy, to znaczy do jedności świętego Kościoła, żyjcie, zachowujcie się w taki sposób, żebyście, dzięki hojności Boga, mogli otrzymać po denarze, to znaczy szczęście Królestwa niebieskiego.

Niech nikt nie traci nadziei z powodu swoich grzechów i nie mówi: „Liczne są grzechy, w których trwałem aż do starości i późnej starości; już nie mogę otrzymać przebaczenia. Tym bardziej że to grzechy mnie opuściły, a nie ja je odrzuciłem”. Niech ktoś taki absolutnie nie wątpi w Boże miłosierdzie, bo niektórzy są wezwani do Bożej winnicy o pierwszej godzinie, inni o trzeciej, jeszcze inni o szóstej, inni o dziewiątej, inni o jedenastej, to znaczy, że niektórzy służą Bogu już od dzieciństwa, inni od okresu nastoletniego, inni od młodości, inni zaczynają w starości, a jeszcze inni w późnej starości.

Niech nikt zatem, niezależnie od wieku, nie traci nadziei, jeśli pragnie się nawrócić do Boga... Pracujcie wiernie w Bożej winnicy, aby otrzymać zapłatę wiecznego szczęścia i królować z Chrystusem na wieki wieków.

Źródło: http://ewangelia.org/rss/v2/evangelizo_rss-pl.xml