niedziela 24 stycznia 2021

Księga Jonasza 3,1-5.10.

Pan przemówił do Jonasza po raz drugi tymi słowami:
«Wstań, idź do Niniwy, wielkiego miasta, i głoś jej upomnienie, które Ja ci zlecam».
Jonasz wstał i poszedł do Niniwy, jak powiedział Pan. Niniwa była miastem bardzo rozległym – na trzy dni drogi.
Począł więc Jonasz iść przez miasto jeden dzień drogi i wołał, i głosił: «Jeszcze czterdzieści dni, a Niniwa zostanie zburzona».
I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu, ogłosili post i oblekli się w wory od największego do najmniejszego.
Zobaczył Bóg czyny ich, że odwrócili się od swojego złego postępowania. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej.

Księga Psalmów 25(24),4bc-5ab.6-7bc.8-9.

Daj mi poznać Twoje drogi, Panie,
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Daj mi poznać Twoje drogi, Panie,
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń,
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.
Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie,
na swoją miłość, która trwa od wieków.
Nie pamiętaj mi grzechów i win mej młodości,
lecz o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu,
ze względu na dobroć Twą, Panie.
Dobry jest Pan i łaskawy,
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze,
uczy ubogich dróg swoich.

Pierwszy list do Koryntian 7,29-31.

Mówię wam bracia, czas jest krótki. Trzeba więc, aby ci, którzy mają żony, tak żyli, jakby byli nieżonaci,
a ci, którzy płaczą, tak jakby nie płakali, ci zaś, co się radują, tak jakby się nie radowali; ci, którzy nabywają, jak gdyby nie posiadali;
ci, którzy używają tego świata, tak jakby z niego nie korzystali. Przemija bowiem postać tego świata.

Ewangelia wg św. Marka 1,14-20.

Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił:
«Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!»
Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami.
Jezus rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi».
A natychmiast, porzuciwszy sieci, poszli za Nim.
Idąc nieco dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci.
Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim.

Komentarz Św. Teresa Benedykta od Krzyża

Ten, kto pozwala prowadzić się jak dziecko, więzami świętego posłuszeństwa, dotrze do Królestwa Bożego obiecanego tym „najmniejszym” (Mt 18,4). To posłuszeństwo kierowało Maryją, królewską córką, z domu Dawida, w skromnym domku ubogiego cieśli z Nazaretu. Ono wyprowadziło dwoje najświętszych na świecie z bezpiecznego obszaru ich skromnego domu na wielkie gościńce prowadzące do stajenki w Betlejem. Posłuszeństwo położyło Syna Bożego w żłóbku.

W tym dobrowolnie wybranym ubóstwie, Zbawca i jego matka przemierzyli drogi Judei i Galilei i żyli z jałmużny otrzymywanej od wierzących. Nagi i ogołocony Pan zawisł na krzyżu i przekazał opiekę nad swoją matką swojemu uczniowi (J 19,25nn).

Oto dlaczego wymaga ubóstwa od tych, którzy chcą za Nim podążać. Serce powinno być wolne od wszelkiego przywiązania do dóbr ziemskich i nie powinno się nimi kłopotać ani od nich uzależniać, ani też ich pragnąć, jeśli chce należeć wyłącznie do Boskiego Oblubieńca.

Źródło: http://ewangelia.org/rss/v2/evangelizo_rss-pl.xml